Katar 2022 FIFA Dünya Kupası’nda Hedef Erişilebilirlik

Katar 2022 FIFA Dünya Kupası’nın ana hedeflerinden biri, herkesin turnuvanın tadını çıkarmak için eşit fırsatlara sahip olmasını sağlamak.

Erişilebilirlik ve güçlendirme Dünya Kupası organizatörleri için son derece önemli iki konu ve turnuva mirasının, 18 Aralık’ta final maçında çalacak bitiş düdüğünün çok daha ötesinde yaşamaya devam edeceği umut ediliyor.

Ahmed Habib Katar 2022’nin başlamasını bekleyemeyen hevesli bir futbol tutkunu ve “Bunun, FIFA Dünya Kupası’nın en erişilebilir versiyonu olması için her şey hazır. Çalışmalar, engelli topluluğu üyelerini de dahil ederek ve turnuva mekanlarında en üst düzey standartları devreye sokarak çok uzun süre önce başladı. Ayrıca turnuvanın tüm ülkenin daha erişilebilir olmasını sağlamada dönüştürücü bir rol oynadığından emin olarak çalışıyoruz.” ifadelerini kullanıyor.

Habib, Dünya Kupası’na ilişkin denetimleri yapan hükümet kuruluşu Teslimat ve Miras Yüksek Komitesi’nde Kıdemli Medya İçerik Uzmanı olarak görev alıyor ve turnuvanın ülke için yeni bir dönemin başlangıcı olacağını umut ediyor: “Katar’daki gibi stadyumlar oldukça ender bulunur. Sekiz stadyumun tamamı yepyeni, benim gibi tekerlekli sandalye kullananlara stadyumun farklı alanlarına oturma ve izlemek için farklı noktalara sahip olma fırsatı veriyorlar.”

Otizmli bireyler için duyusal odalar

Bir stadyumu erişilebilir kılmak için tekerlekli sandalye dostu bir oturma düzeninden fazlası gerekiyor. Kalabalığın yüksek tezahüratları insanların spor müsabakalarını canlı olarak izlemeyi sevme nedenlerinden biri. Ancak bu herkes için geçerli değil.

Eğitim Şehri Stadyumu’nda duyusal bir oda, otizmli ya da başka bilişsel engeli olan genç taraftarlara, dünyanın en büyük spor etkinliği sırasında kaygılarını azaltmak için sakin ve güvenli bir alan sağlıyor.

Bizim katkılarımız değerli. İhtiyaçlarımızı herkesten daha iyi biliyoruz. Biz hem büyük resmi hem de kişisel deneyimleri değerlendirebiliyoruz.
Ghanimeh El-Taweel
Hamad Bin Khalifa University, Öğretim Üyesi

Renad Akademi, Doha merkezli otizmli çocuklara yardımcı olan bir okul. Öğrencilere eğitim ve özel hizmetler sunan okul ayrıca velilere de eğitim ve destek veriyor.

Sana Ebu Macid Renad Akademi’de çalışan bir Dönemsel Ergoterapi Uzmanı ve kendisinden Eğitim Şehri Stadyumu’ndaki duyusal odanın tasarımına yardımcı olması istendi. Ebu Macid, geçen yılki Arap Kupası’na yetiştirmek için 2020 yılında bu oda üzerinde çalışmaya başladı.

Ebu Macid duyusal odayı şöyle anlatıyor: “Nöroçeşitliliğe sahip insanların pek çoğu seslerden ve ışıklandırmadan bunalabilir ve kalabalık ortamları rahatsız edici bulabilir. İşte burada duyusal oda devreye giriyor. Bu ortamlar bireyleri sakinleştirmek ve rahatlatmak için hazırlanıyor.”

Katar Engellilik Kaynağı (Qatar Disability Resource)

Sabika Şaban ülkenin engelli paydaşlarını bir araya getirmek için Katar Engellilik Kaynağı’nı kurdu. Yol boyunca tümsekler olacağının farkında: “Erişilebilirlik hareketi başlı başına bir meydan okuma. Çok çeşitli ihtiyaçlardan bahsediyoruz. Erişebilirliğin görme engelliler için işaretler sağlamaktan ve bir rampa koymaktan çok daha fazlası olduğunu anlamaya çalışmak gerekiyor. Bu gerçekten önemli, bundan çok daha karmaşık.”

Şaban, gelecekteki futbol turnuvalarında erişebilirliği teşvik etmek için halihazırda çok sayıda temel çalışması yapıldığını söylüyor: “FIFA’nın yaptığı, bu temsili seslerden bazılarını öne çıkarmak ve onları daha önemli hale getirmek, ki bu gerçekten inanılmaz.”

Yolun her adımında çok sayıda topluluğu temsil etmek, mesela stadyum ve hayran deneyimi tasarlamak, bu toplulukların ileriye dönük tasarladığınız her şeyin ayrılmaz bir parçası olması hususunda bir tür emsal oluşturdu.
Sabika Şaban
Qatar Disability Resource Kurucusu

Öne çıkan temsili seslerden biri Hamad Bin Khalifa Üniversitesi’nde Öğretim Üyesi olan Ganimeh El-Taweel. Kendini “sorun çıkaran biri” ilan etti çünkü sorgulamayı ve statükoya meydan okumayı seviyor. El-Taweel Eğitim Şehri Stadyumu’nun son denetimine katıldı ve engelli bireylere yönelik tabelaların, aydınlatmanın ve belirlenen rotaların değiştirilmesi için tavsiyelerde bulundu.

El-Taweel, “Metro ve tramvayı değerlendirdik. Ve sanırım tramvay için tekerlekli sandalye tavsiyemi uyguladılar. Buna tekerlekli sandalye tepsisi deniyor. Tramvaya binmeden önce bunu istemeniz gerekiyordu ancak biz onlara bunun istenmemesi, her zaman mevcut olması gerektiğini söyledik. Kapalı kapılar ardında kilitli duruyorlardı. Kilitlemeye gerek yok, bu da değişecek.” şeklinde konuşuyor.

El-Taweel “Bizsiz bizim için hiçbir şey yapılamaz” mottosuna güçlü bir şekilde inanıyor: “Bu, en başından itibaren masada olduğumuz anlamına geliyor. Biz burada yalnızca yapılacaklar listesinde bir kutucuğu işaretlemeleri için bulunmuyoruz. “Engelli topluluğundan bireyler de gelip gördü, böylece işimiz bitti.” diyemezler. Hayır biz en başından beri varız. Bizim katkılarımız değerli. İhtiyaçlarımızı herkesten daha iyi biliyoruz. Biz hem büyük resmi hem de kişisel deneyimleri değerlendirebiliyoruz.”

Şimdi, bu ilk elden deneyimlerin herkes için daha eğlenceli bir Dünya Kupası deneyimi sağlayacağı ümit ediliyor.

Sokak Çocukları Dünya Kupası

Futbol en iyi oyuncularının görsel olarak artistik hareketleri nedeniyle sıklıkla güzel oyun olarak anılır. Ama Street Child United için futbolun güzelliği bunun çok daha ötesine uzanıyor. Bu organizasyon, sporu sokak çocukları için küresel bir platform olarak kullanıyor. Onları seslerini çıkartmaları, hak ettikleri fırsatları, hakları ve desteği talep etmeleri için güçlendiriyor.

Futbol evrensel bir dil. Tüm bu gençler bu dili konuşuyor. Tüm dünya bu dili konuşuyor!
John Wroe
Street Child United’ın Kurucu Ortağı ve CEO’su

Dünyanın gözü FIFA Dünya Kupası için Katar’a odaklanırken John Wroe, bu ilginin bir kısmını sokak çocukları üzerine yönlendirmeye kararlı. Bunu 2022 Sokak Çocukları Dünya Kupası sayesinde yapacak.

Dünyanın dört bir yanından 13 kız ve 15 erkek takımı geldi. Kimlik belgelerine erişim onlar için büyük bir sorun yarattığından, Katar’a gelmek birçokları için zor oldu.

Her birinin ayrı bir hikayesi, ayrı bir mücadelesi var. India Girls takımının kaptanı Sandihya Şankar kendi mücadelesini anlatıyor: “Karunalaya Home’un çocuklarla ilgilendiğini söylediler ve bizi alıp oraya götürdüler. Hiçbir belgem yoktu. Doğum belgesine, kimlik kartına, topluluk belgesine ihtiyacım vardı, bunların hiçbiri bende yoktu. Karunalaya’ya geldiğimde kimlik kartı çıkarmama yardımcı oldular. Ancak sonra pasaport alırken sorun yaşadım. Babamın ölüm belgesine, kast belgesine, çok sorun çıkaran doğum belgesine ihtiyaçları vardı.”

Farklı ülkelerden gelmelerine rağmen sokakla bağlantılı çocukların yaşadıkları sorunların benzerliği dikkat çekiciydi.

Brooke Reid, Sokak Çocukları Dünya Kupası’na Oksijen Parkı alanında ev sahipliği yapan Katar Vakfı’nın Aktivasyon Programı Yöneticisi.

Reid, “Bu gençlerin yaşam şartlarını iyileştirmek için eğitim gibi, kimlik hakkı gibi ihtiyaç duydukları şeylere erişim sağlayamadıklarını kabul etmek bu işin önemli bir kısmını oluşturuyor. Ve bu turnuvanın bir parçası olmak onlara bu fırsatı veriyor. Bangladeş takımından üç gencin doğum belgesine ve dolayısıyla pasaport da erişimi yoktu. Çünkü oradaki yasalara göre sokakta yaşayan ve ailelerini bilmeyen kişiler için doğum belgesi çıkarılmıyor. Ülkedeki sivil toplum kuruluşlarının çabaları sayesinde gençlerin, Bangladeş’teki 1,5 milyon gencin bu belgelere erişimi sağlanıyor.” şeklinde konuşuyor.

İsteğimiz, kadınların kendilerini güvende hissedebilecekleri ve içimizi mutluluk, sevgi ve tatmin duygularıyla dolduran futbola katılabilecekleri bir eşitlik. Bu bizim için huzurlu bir ortam sağlar.
Jenifer Mena
Columbian Girls Sokak Çocukları Dünya Kupası takımı üyesi

Jenifer Mena, turnuvada finale kalan Kolombiya kızlar takımının bir üyesi. Son maçlarında rekabetçi Brezilya’ya karşı mağlup olmalarına rağmen bu deneyim onlara kalıcı dersler verdi.

Jenifer Mena, Kolombiya Sokak Çocukları Dünya Kupası Takımı ÜyesiEuronews

Jenifer, “Bu turnuvayla birlikte ülkelerin birbirine bağlı olduğunu, aynı tarihi yaşadığımızı fark ettim. İsteğimiz, kadınların kendilerini güvende hissedebilecekleri ve en yaygın spor olan, içimizi mutluluk, sevgi ve tatmin duygularıyla dolduran futbola katılabilecekleri bir eşitlik. Bu bizim için huzurlu bir ortam sağlar.” ifadelerini kullanıyor.

Erkek takımına gelince, zafer Pakistan’ı geride bırakan Mısır’ın oldu.

Ancak futboldan çok daha fazlası var. Takımların, Birleşmiş Milletler’e benzer bir modelle, sokakta yaşayan savunmasız gençleri doğrudan etkileyen sorunları tartışmak için kendi kapalı kapı kongreleri var. Bu çocuklar için belki de en önemlisi, burası kendi kişisel tecrübelerini paylaşabilecekleri güvenli bir alan…

Brezilya’ya ilişkin gerçekten ilginç olan, sokak kültürlerinin tüm bu bıçaklı saldırılar, silahlı suçlar ve benzeri şeylerle İngiltere’dekine çok benzemesiydi.
Michael Tasker
Sokak Çocukları Dünya Kupası İngiltere takımı üyesi

Gençler taleplerini turnuva sonunda düzenlenen bir Genel Kurul’da ortaya koydu. Kimlik hakkı, şiddetten korunma, eğitime erişim ve toplumsal cinsiyet eşitliği gibi temel insan hakları için çağrıda bulundular.

Eğer insanların sokak çocuklarına yönelik bakış açısını değiştirebilirsek, onların maruz kaldığı muameleyi de değiştirmeye de başlayabiliriz.
John Wroe
Street Child United’ın Kurucu Ortağı ve CEO’su

Street Child United’ın kurucu ortağı ve CEO’su John Wroe, “Hiçbir çocuğun asla sokakta yaşamak ve çalışmak zorunda kalmaması gerektiğine inanıyoruz. Tüm çocuklar için korkudan, şiddetten, istismardan uzak bir gelecek istiyoruz. 2010 yılında Güney Afrika’da bir sokak çocukları örgütünde gönüllü olduk. 10 yıldır sokaklarda yaşayan Andile adında bir çocukla tanıştık. Onunla tanıştığımızda 14 yaşındaydı. Yani dört yaşından beri sokaklarda yaşıyordu. Birlikte futbol oynadık. Ve sonrasında Andile şunu dedi: İnsanlar beni sokakta gördüğünde sokak çocuğu diyorlar. Ama futbol oynarken gördüklerinde bir insan olduğumu söylüyorlar. Ben de sizin gibi bir insanım. Ve fikrin püf noktası bu oldu. Futbolun insanların Andile’ye bakışını değiştirmek için kullanılabileceğini fark ettik. Eğer insanların sokak çocuklarına yönelik bakış açısını değiştirebilirsek, onların maruz kaldığı muameleyi de değiştirmeye de başlayabiliriz.” ifadelerini kullanıyor.

John Wroe’nin Sokak Çocukları Dünya Kupası, sokak bağlantılı bu çocukları bir araya getirerek ve bu deneyimi gerçek, somut bir değişimi savunmak için kullanarak futbolun sahiden de gerçeği dönüştürme gücüne sahip olabileceğini kanıtlıyor.

euronews